Δενδρομολόχα - Αλθαία

Η Αλθαία η φαρμακευτική.

Η λατινική ονομασία της Αλθαίας είναι Althaea officinalis και στη χώρα μας την συναντούμε και με τα ονόματα δενδρομολόχα ή νερομολόχα η αλκέα .
Το βοτανικό όνομα της μολόχας προέρχεται από την ελληνική λέξη άλθω που σημαίνει «θεραπεύω» .
[ αλθαίνω κ. μτγν. Μελλ. αλθήσω… ιατρεύω, δημ. Γερεύω. Ησ. «αλθαίνει: αύξει, θεραπεύει, υγιαίνει // Παθ. αλθαίνομαι: Θεραπεύομαι, δημ. Θρέφομαι, γιαίνω. Άλθεξις: Θεραπεία, ίασις, γιατρειά.]
Αλθαία (η) μετγν. κ. νεωτ.Η ελώδης μαλάχη, φυτό ποώδες… Η κοινώς «αλταία» των φαρμακείων. Γένος της τάξεως των μαλαχωδών (MalVaceae), περιλαμβάνει περί που τα 15 είδη ψηλών μονοετών, διετών και πολυετών φυτών. 


Από τα δεκαπέντε είδη του γένους, έξι ευδοκιμούν και στην Ελλάδα:

Althea officionalis (νερομολόχα η φαρμακευτική)
Althea ficifolia με ιώδη άνθη
Althea cannabina (κανάβινη)
Althea hirsuta (δασεία δηλ. πυκνόφυλλη)
Althea rosea (ρόδινη)
Alhea pallida (ωχρά)


Είναι γνωστή από τους αρχαίους Έλληνες ενώ κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας την χρησιμοποιούσαν οι πρακτικοί για τις παθήσεις των πνευμόνων αλλά και τις εντερικές φλεγμονές επ'ισης καλλιεργούνταν στους κήπους των μοναστηριών το μεσαίωνα. Σύμφωνα με τις αφηγήσεις του Έλληνα φιλόσοφου Θεόφραστου το μείγμα δενδρομολόχας και κρασιού θεωρούταν στην αρχαιότητα δοκιμασμένο μέσο κατά του βήχα.Φυτρώνει σε υγρά, αλμυρά μέρη όπως κοντά στη θάλασσα.

Περιγραφή: Έχει χνου­δωτό, όρθιο στέλεχος, στρογγυλά, οδοντωτά, γκριζοπράσινα φύλλα, κοκκινωπά ή λευκά λουλούδια. αντέχει στη ζέστη και στην ξηρασία κατάγεται από την περιοχή γύρω από την Κασπία και τη Μαύρη Θάλασσα καθώς και την ανατολική Μεσόγειο και συναντάται παντού στην Ελλάδα.
Ανθίζει από τον Ιούνιο έως τον Αύγουστο.

ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ

-ΆΜΥΛΟ
-Βλεννώδεις ΟΥΣΙΕΣ
-ΑΣΠΑΡΑΓΙΝΗ
-ΑΛΘΕΙΝΗ
-ΒΕΤΑΙΝΗ
-ΑΝΟΡΓΑΝΑ ΑΛΑΤΑ                                    
-ΣΑΚΧΑΡΑ
-ΠΗΚΤΙΝΗ
-ΠΟΛΥΦΑΙΝΟΛΕΣ- τανίνη  αντιβιοτικές ιδιότητες 

ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ                                                        

  • ΛΑΡΥΓΓΙΤΙΔΑ 
  • ΦΑΡΥΓΓΙΤΙΔΑ 
  • ΣΤΟΜΑΤΙΤΙΔΑ 
  • ΒΡΟΓΧΙΤΙΔΑ 
  • ΣΤΗΘΑΓΧΗ 
  • ΚΡΥΟΛΟΓΗΜΑ 
  • ΚΥΣΤΙΤΙΔΑ 
  • ΟΥΡΗΘΡΙΤΙΔΑ 
  • ΠΕΤΡΑ ΣΤΑ ΝΕΦΡΑ 
  • ΨΑΜΜΙΑΣΗ 
  • ΚΟΛΙΤΙΔΑ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΦΛΕΓΜΟΝΕΣ ΤΩΝ ΕΝΤΕΡΩΝ 
  • ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΙΚΟ ΕΛΚΟΣ 
  • ΟΥΛΙΤΙΔΑ 
  • ΑΦΘΕΣ 
  • ΚΑΛΟΓΗΡΟΥΣ 
  • ΜΩΛΩΠΕΣ 
  • ΠΛΗΓΕΣ 
  • ΟΔΟΝΤΟΦΥΪΑ 
  • ΑΠΟΣΤΗΜΑΤΑ 
  • ΠΛΥΣΕΙΣ ΜΑΤΙΩΝ-ΣΤΟΜΑΤΟΣ 
  • ΠΟΝΟΥΣ ΜΥΩΝ-ΤΕΝΟΝΤΩΝ 
  • ΔΥΣΚΟΙΛΙΟΤΗΤΑ 
  • ΑΡΩΜΑΤΙΚΟ ΠΟΤΩΝ 
  • ΓΕΥΣΗ ΦΑΡΜΑΚΩΝ 
  • ΦΑΓΗΤΟ 
Αλθαία η άκακη, θα την ονομάσω εγώ, γιατί δεν έχει παρενέργειες αυτό το φυτό. Είναι ΑΤΟΞΙΚΗ
Τα τμήματα του φυτού που έχουν θεραπευτικές ιδιότητες είναι η ρίζα τα λουλούδια και τα φύλλα.

Η Αλθαία έχει αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες και επιδρά κυρίως σε ερεθισμούς των βλεννογόνων.

Η συλλογή των φύλλων γίνεται το καλοκαίρι και η ρίζα εξάγεται στα τέλη του Φθινοπώρου.
Οι ιδιότητες της ρίζας είναι μαλακτικές, διουρητικές, επουλωτικές, ενώ τα φύλλα έχουν και αποχρεμπτικές ιδιότητες. Η ρίζα χρησιμοποιείται κυρίως για προβλήματα του πεπτικού συστήματος όπως φλεγμονές του στόματος, (ουλίτιδα, περιοδοντίτιδα), γαστρίτιδα και πεπτικό έλκος.

Τα φύλλα και τα άνθη της Αλθαίας μπορεί να χρησιμοποιηθούν και για προβλήματα του αναπνευστικού συστήματος μια και ανακουφίζουν ή θεραπεύουν διαταραχές των βρόγχων όπως βρογχίτιδα και ερεθιστικό βήχα.

Εξωτερικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν κατάπλασμα σε κιρσώδεις φλέβες και έλκη, σε αποστήματα και δοθιήνες Η ρίζα παρασκευάζεται ως αφέψημα. Βράζουμε δηλαδή την ρίζα για 10-15 λεπτά και η συνολική ημερήσια δόση είναι 7-9 γραμμάρια χωρισμένα σε 2-3 δόσεις την ημέρα.

Τα φύλλα του φυτού παρασκευάζονται ως έγχυμα. Σε δύο κουταλάκια του τσαγιού από τα φύλλα του βοτάνου ρίχνουμε μία κούπα του τσαγιού βραστό νερό, το σκεπάζουμε και το αφήνουμε για 10 λεπτά και μετά το πίνουμε.

Ως αφέψημα των ανθέων ή των φύλλων της χρησιμοποιείται για τις φλεγμονές και το βήχα (3 φλιτζάνια την ημέρα, 1 κουταλάκι ξερά άνθη ή φύλλα για κάθε φλιτζάνι). Αφέψημα αλθαίας σε νερό του μπάνιου καταπραΰνει τους ερεθισμούς του δέρματος, ενώ με γαργάρες καταπολεμά τις ουλίτιδες, τις άφθες , τα αποστήματα των δοντιών.Αντί για αφέψημα μπορεί να χρησιμοποιηθεί νερό στο οποίο έχουμε μουσκέψει για μια ώρα ρίζες αλθαίας. Δραστικότερο αφέψημα γίνεται με 100 γρ . ρίζας σε 10 φλιτζάνια νερό, όταν το βράσουμε, το αφήσουμε να μείνει περίπου το μισό (6 φλιτζάνια) και το στραγγίσουμε. Χρησιμοποιείται για έντονες φλεγμονές αλλά και εξωτερικά με επαλείψεις για μώλωπες και μυϊκούς πόνους. Για πληγές και γαργάρες χρησιμοποιούμε επίσης νερό ( 1 λίτρο), στο οποίο έχουμε βράσει μια χούφτα κομματάκια ρίζας για 10 λεπτά .
Για την ψαμμίαση ή για τόνωση της λειτουργίας των νεφρών χρήσιμοποιούμε έγχυμα αλθαίας (1 κουταλάκι φύλλα ή λουλούδια σε 3-4 ποτήρια νερό για 3 ώρες). Πίνουμε 1 φλιτζάνι την ημέρα για 4 μέρες, σταματάμε 4 μέρες και επαναλαμβάνουμε.
Για τη δυσκοιλιότητα πίνουμε σκόνη από ρίζα αλθαίας και γλυκόριζας σε αναλογία βάρους 2:1, ένα φακελάκι με λίγο νερό κάθε πρωί. Αλοιφές και καταπλάσματα γίνονται με τη ρίζα, τα φύλλα και τα άνθη και χρησιμοποιούνται για να ωριμάσουν τους καλόγερους και τα αποσπάσματα και να μαλακώνουν τις πληγές.

.Παιδιά στην ηλικία της αλλαγή των νεογγιλών δοντιών τους μπορούν να μασούν ξερή ρίζα Αλθαίας για να βγάλουν γερά δόντια.Η ρίζα είναι μαλακή αλλά δεν κόβεται εύκολα, ώστε να την καταπιούν και δεν κινδυνεύει το παιδί.

Αν τύχει και ακουμπήσετε τσουκνίδα τρίφτε το πονεμένο μέρος με μολόχα ή δεντρομολόχα, αλθαία δηλαδή. Το τσούξιμο θα περάσει αμέσως. Πάντα, μα πάντα όπου φυτρώνουν τσουκνίδες κάπου εκεί θα υπάρχει και μολόχα ή δεντρομολόχα.

Μπάνιο µε Αλθαία
Εκτός από µαλακτικές ιδιότητες η αλθαία έχει και χαλαρωτικές. Αν λοιπόν νιώθετε υπερένταση ή εκνευρισµό, προσθέστε στο νερό του µπάνιου σας φύλλα ή λουλούδια αλθαίας, τα οποία επιπλέον καταπραΰνουν και το ερεθισµένο δέρµα.

Στην αλθαία αποδίδονται τέλος και ευεργετικές για το ανοσοποιητικό σύστημα ιδιότητες, καθώς βοηθά τα λευκά αιμοσφαίρια να καταστρέφουν τα μικρόβια που εισβάλλουν στον οργανισμό.

Για την ιστόρια της χρήσης της Αλθαίας εκτος απο τις προαναφερόμενες είναι και οι παρακατω:

Ο Ιπποκράτης «συνταγογραφούσε» αφέψημα ριζών αλθαίας για την αντιμετώπιση των μωλώπων και της απώλειας αίματος από πληγές. Ο αρχαίος Έλληνας θεραπευτής Διοσκουρίδης πρότεινε ρίζα αλθαίας σε κατάπλασμα για τα τσιμπήματα εντόμων και «συνταγογραφούσε» αφέψημα αλθαίας για τον πονόδοντο και τον εμετό και ως αντίδοτο σε δηλητήρια.
Οι άραβες γιατροί του 10ου αιώνα χρησιμοποιούσαν καταπλάσματα από φύλλα αλθαίας για την αντιμετώπιση φλεγμονών και οι πρώτοι Ευρωπαίοι παραδοσιακοί θεραπευτές χρησιμοποιούσαν τη ρίζα αλθαίας εσωτερικά και εξωτερικά για την καταπραϋντική της δράση . Μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα, συμπεριλήφθηκε στην Αμερικανική Φαρμακοποιία.


Η αλθαία ήταν τρόφιμο πριν θεωρηθεί φάρμακο. Στη βίβλο αναφέρετε ένα φυτό που τρωγόταν κατά τη διάρκεια λιμών και κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα όταν αποτύγχαναν οι καλλιέργειες, οι άνθρωποι έβρασαν ρίζες αλθαίας και μετά τις τηγάνιζαν με βούτυρο και κρεμμύδια. Ένα πιάτο αλθαία θεωρούταν gourmet από τους αρχαίους Ρωμαίους και Κινέζους.


Και η καλλιέργεια αυτού του φυτού είναι πανεύκολη. Λίγοι σπόροι στο χώμα και λίγο νεράκι αρκούν για να φυτρώσει αυτό το άκακο αλλά χρήσιμο φυτό. Φυτέψτε Αλθαία, είναι πανέμορφη.

www.matzounia.com
www.dwdekamhnes.gr.
www.herb.gr/index.php
www.anthorama.gr
el.wikipedia.org/wiki/
www.alekati.gr
www.apivita.com

3 σχόλια: